Wie schrijft de verkiezingsprogramma’s echt?

In verkiezingstijd gonst het van de lobbyactiviteiten. Terwijl partijen hun programma’s schrijven en campagnes op stoom komen, staan belangengroepen, brancheorganisaties en activistische clubs in de rij om hun wensen in te fluisteren. Van transport en logistiek tot natuur- en welzijnsorganisaties: iedereen probeert via manifesten, factsheets en directe gesprekken de agenda’s te kleuren. En eerlijk is eerlijk: wie er vroeg bij is en goede relaties onderhoudt, heeft de grootste kans om invloed te krijgen. Het spel wordt dus vaak al lang voor de verkiezingsdag gespeeld.

Voor wie is dat spel eigenlijk eerlijk?

Grote bedrijven en goed georganiseerde sectoren hebben makkelijke toegang tot politici, terwijl kleinere organisaties of burgers vaak achteraan sluiten. Transparantie ontbreekt nog steeds; pas sinds kort groeit de druk om een lobbyregister en afkoelingsperiodes voor oud-politici verplicht te stellen. Lobbyen hoort bij onze democratie, maar de balans is zoek. Willen we dat verkiezingen gaan over de stem van de kiezer of over wie de beste toegang heeft tot de achterkamertjes?

Lobby wint, kiezer verliest

Wie denkt dat verkiezingen draaien om de stem van de burger, komt bedrogen uit. Terwijl jij pas in het stemhokje mag spreken, hebben lobbyisten allang hun zegje gedaan, via manifesten, borrels en stille gesprekken achter de schermen.