Hoe goed is geen nieuws?

Een kwart van de Nederlanders voelt zich murw geslagen door de constante nieuwsstroom over de kabinetsformatie, klimaat, en Israël. Zij zetten zichzelf op een nieuwsdieet, of mijden kranten en het journaal zelfs compleet. “Ik werd op slag een vrolijker mens.”

Journalist Louis Stiller, nieuwsjunk van nature, besteedt hooguit twintig minuten per dag aan het nieuws. “Ik hou het eerder op een kwartier. In die dagbladen (en heeft hij zes (!) digitale krantenabonnementen) kan ik grasduinen naar verdiepende artikelen en gericht zoeken naar onderwerpen waarvoor ik me interesseer. Ik kan zelf selecteren.” En vooruit, heel soms, als aan de leestafel van een café een intrigerende krantenkop naar hem lonkt, bladert hij dat exemplaar even door. Maar zijn tv? Die is al járen het huis uit. En zijn apps staan op stil.

Een interessant artikel van Marie-Thérèse Roosendaal dat ik onlangs las in het DvhN. Het zette me aan het denken. In mijn vorig werkzame leven vond ik dat je als communicatieprofessional 24/7 bezig moest zijn met je werk. Nu was issuemanagement een belangrijke onderdeel van m’n werk: wat gebeurt er in de wereld dat van invloed kan zijn op de organisatie.

Ogen en oren sluiten voor het nieuws

Nieuwsmijders. Het gaat om mensen die afhaken door het onoverzichtelijke en oneindige nieuwsaanbod. Volgens het Digital Newsreport Nederland 2023, van het Commissariaat voor de Media, is de groep die soms of vaak actief nieuws negeert 27%. Dat is terug op het niveau van voor corona, in 2022 was dat nog 38%. De groep die aangeeft vaak het nieuws de rug toe te keren, blijft evenwel stabiel op 7%.

Communicatiewetenschapper Kiki de Bruin zegt dat het nieuwsmijden vrijwel nooit voor de volle honderd procent opgaat. “Velen doseren en lezen alleen een krant of kijken naar het achtuurjournaal en scrollen niet de hele dag door.” Zoals de realiteit was in het pré-internettijdperk.

Nieuwsbrieven

Het is niet alleen het wereld nieuws, maar de vakinhoudelijke nieuwsgaring. Er zijn talloze nieuwsbrieven op ons vakgebied, deze Bonen in de pot is daar één van. Laat staan al die talloze andere organisaties die ons op de hoogte willen stellen van hun wel en wee. Je hoort er als organisatie niet meer bij als je geen nieuwsbrief meer uitgeeft, denk ik wel eens.

Een mooi bruggetje

Ik heb me voor genomen de lezers van Bonen in de pot binnenkort te vragen naar hun mening over de toekomst van nieuwsbrieven, en met name die van Bonen in de pot. Daar roep ik de hulp van studenten van de Marketing opleiding van Hanzehogeschool voor in. En dat sluit weer mooi aan bij het thema van de bijeenkomst donderdag aanstaande: hoe ziet De Toekomst van het Noorden er uit, niet alleen de focus op de energietransitie, maar breder. Wat staat er in de krant in 2050? Mijn eerste reactie was: is er dan nog wel een krant, is er dan nog wel een nieuwsbrief, is er dan nog wel een Bonen in de pot. Dat laatste wellicht, maar niet meer door Jan Boon samengesteld. Dat is wel zeker.